SŁOWNIK ANTROPOLOGICZNY 9

33.Odniesienie godności do podmiotowości istnienia pozwala nam przyznać godność każdemu człowiekowi bez względu na jego status społeczno-kulturowy. Skoro doskonałość stoi po stronie osoby, a każdy człowiek od początku jest już pełną osobą, to oznacza, że godność przysługuje każdemu człowiekowi bez względu na jego osiągnięcia w zakresie natury. Ani wykształcenie czy IQ, ani wyjątkowa sprawność fizyczna czy osiągnięcia sportowe nie decydują o godności człowieka. Każdy człowiek posiada taką samą godność, gdyż ona nie podlega stopniowaniu. Każdy ma pełnię godności, ponieważ każdy człowiek jest osobą, zaś osoba zawsze dysponuje pełnią doskonałości, którą tworzą własności prawdy, dobra i piękna. Osoba jest w człowieku realną doskonałością i tylko takiej doskonałości należy się najwyższa ocena, czyli godność. Godność osoby wskazuje na jej najwyższe dobro, najdoskonalsze piękno i na najpełniejszą prawdę. Dlatego to osoba zasługuje na najwyższy szacunek we wszystkich poczynaniach człowieka. Ludzie odnosząc się do siebie wzajemnie powinni pamiętać o szacunku dla osoby ludzkiej.

34.Jeśli natomiast traktujemy człowieka jako przypadkowy efekt ewolucji przyrodniczej, to o żadnym szacunku dla godności osobowej nie może być mowy. Co nam wtedy pozostaje? Tylko bezwzględna walka o własny interes. Nawet społeczny utylitaryzm nie zdołał załagodzić tej sytuacji, czyli walki interesów i korzyści. Dziś większość ludzi pragnie korzystać maksymalnie z życia kierując się tylko własnym interesem.

35.Powszechna interesowność i dbałość o własne korzyści napędzana przez postęp technologiczny niszczy szacunek dla człowieka i jego osoby. Bardziej niż godność osobowa liczą się osiągnięcia zawodowe i biznesowe. Mimo że filozofia (w osobie Marcela) przestrzegała przed interesownością „mieć” stawiając na ludzkie „być”, to propozycja ta okazała się przemijająca i nieskuteczna. Nawet jeśli poszczególni ludzie zgadzają się z propozycją Marcela, to światowe korporacje propagują coś zupełnie odwrotnego: „trzeba mieć, aby być na rynku”. A przecież ład albo bezład korporacyjny stworzyli ludzie, a nie sztuczna inteligencja. No cóż, człowiek człowiekowi zgotował ten los.