Rozwój duchowości człowieka /1

Historia rozwoju duchowego człowieka

1.Intelekt posiada lub przyjmuje prawdę. Boski intelekt posiada prawdę, natomiast ludzki intelekt przyjmuje prawdę. Boski intelekt posiada prawdę, gdyż sam jest prawdą. Ludzki intelekt przyjmuje prawdę, gdyż jest przyczynowany przez prawdę.

Pierwszym działaniem intelektu człowieka jest przyjęcie prawdy. W przypadku człowieka mówimy o przyjęciu prawdy (acceptio). Zatem przyjęcie prawdy to inaczej akceptacja prawdy. Akceptacja prawdy jest zarazem jej uznaniem. Człowiek potrzebuje uznania prawdy (assensus lub assensio). Uznanie prawdy prowadzi do rozumienia jako poznania sensu (assensus = ad sensus).

Podstawą rozumienia rzeczywistości (jako różnych bytów) jest przyjęcie i uznanie prawdy. Mówimy też, że przyjęcie i uznanie prawdy owocuje wiarą (credo). Wiara w sensie poznawczym jest akceptacją prawdy (czyli przyjęciem i uznaniem jej). Wiara dotyczy tego, co realnie istnieje. Wiara jest uznaniem rzeczywistości (czyli realności bytów). Dlatego wiara dotyczy tego, co możemy zrozumieć, a nie tego, co jest niezrozumiałe, dziwne lub absurdalne.

Skoro wiara jest akceptacją, to możemy ją przyjąć, albo odrzucić na zasadzie negacji. Ale musimy pamiętać, że negacja wiary jest zarazem negacją prawdy i realności. Odrzucenie realności wytwarza pustkę w naszym intelekcie, którą staramy się czymś wypełnić. Tak powstaje myślenie. Myślenie powstaje jako negacja prawdy i realności, jako negacja wiary. W ten sposób zamieniamy credo na cogito.

Jeżeli zanegowaliśmy wiarę w realną rzeczywistość, jeśli porzuciliśmy prawdę i rozumienie, to znika dotychczasowe poznanie intelektualne. Musimy wszystko zaczynać od nowa. Intelekt ogarnia pustka i przerażenie. Zaczyna się chwytać czegokolwiek. Chwyta więc to, co jest dla niego jakoś dostępne. Jeśli dzięki odrzuceniu prawdy zanegowaliśmy rzeczywistość, to intelekt traci bezpośredni kontakt z rzeczywistością. Dlatego nasze poznanie zaczyna chwytać treści zmysłowe. Zaczynamy postrzegać i zbierać dane zmysłowe. Odwołujemy się z konieczności do poznania zmysłowego, które od tej pory będzie pośredniczyło w kontakcie z rzeczywistością (z różnymi bytami).

Intelekt, który posiada prawdę rodzi słowo. Jest to słowo prawdy. Boski intelekt, który posiada prawdę dzięki poznaniu istoty Boga, rodzi Słowo Boże. Boski intelekt, skoro poznał boską istotę tożsamą z istnieniem, które posiada własność prawdy, od razu zna całą prawdę. Dlatego boski intelekt zrodził Słowo Boże – czyli Osobę Syna.