Idźmy dalej. Otóż pozostaje do
ustalenia kwestia ostatniej trzeciej własności podmiotu życia. Pamiętam z
historii, że platonicy albo już neoplatonicy z Akademii Platońskiej wyróżniali
obok jedności i różnicy trzecią własność dotyczącą przyrody, czyli ruch.
Przecież widzimy, że życie w przyrodzie pozostaje w ciągłym ruchu. Życie się
rodzi, wzrasta i rozwija się, dojrzewa i starzeje się, aby na koniec zginąć.
Wydaje się, że to wszystko miała określać właśnie własność ruchu. Patrząc na to
konkretnie możemy zauważyć, że nie chodzi w tym wypadku o zwykły ruch
przestrzenny. Chodzi raczej o pewien wewnętrzny ruch życia i o jakiś proces
rozwojowy. Tak więc w ruchu pozostaje cały organizm żywy, a jego życie wyraża się
właśnie w procesie rozwojowym (czy też w procesie rozkładu i zanikania).
Jak zatem należałoby określić
taki ruch – ruch charakterystyczny dla życia (rozwoju życia)? Otóż ostatecznie
po różnych propozycjach doszedłem do wniosku, że ten ruch jako
charakterystyczny dla życia (także życia biologicznego) należy nazwać rodzeniem
(generatio). Rodzenie jest bowiem
tym, co dzieje się z każdym życiem i co można uznać za istotę czy naturę życia.
Każde życie się rodzi, zaś efektem rodzenia jest właśnie życie. Życie jest
zatem nierozerwalnie związane z rodzeniem, a rodzenie jest nieodłącznie
powiązane z życie. Chciałoby się powiedzieć, że życie jest rodzeniem, a
rodzenie życiem.
Ostatecznie więc rodzenie uznaliśmy za trzecia własność transcendentalną podmiotu życia egzystencjalnego. Oczywiście zdajemy sobie sprawę, że rodzenie jako proces i jako szczególna postać ruchu wyraźnie odbiega od tradycyjnego rozumienia własności, zwłaszcza własności transcendentalnej. Ale już samo życie zdaje się być wyjątkiem w porządku realności oraz w kategorii zasady i przyczyny pewnego stanu realności. Tak jak osoba w porządku realności egzystencjalnej wyróżnia się szczególną mocą sprawczą, która odpowiada za powstanie duszy (władz duszy), tak samo życie jako podmiot egzystencjalny charakteryzuje się szczególną mocą sprawczą powodującą, że powstaje i rodzi się organizm żywy – ludzki organizm, który jest w stanie współdziałać z aktywnością duchową dla realizacji działań (bezinteresownych działań moralnych) i relacji osobowych (osobowych relacji wspólnotowych – przede wszystkim relacji małżeńskich).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz