Jeżeli chcesz być w pełni człowiekiem, musisz poznać samego siebie (scite te ipsum). Aby poznać siebie musisz wyłączyć zewnętrzną aktywność i zajrzeć do swojego wnętrza. Do tego konieczne jest odebranie wewnętrznego doświadczenia, ale należy pamiętać, że to nie jest medytacja ani rozmyślanie. Musisz się wsłuchać w wewnętrzny głos osoby. To właśnie osoba przemawia do ciebie.
Musisz posłuchać wewnętrznego głosu prawdy, aby otworzyć się na akty kontemplacji, które płyną z osobowej prawdy i obdarzają umysł słowem prawdy, które domaga się mówienia prawdy. Musisz wsłuchać się w wewnętrzny głos sumienia, czyli otworzyć się na osobowe akty sumienia, które wskażą ci, czym jest osobowe dobro oraz jak czynić dobro dla innych ludzi.
Ogólnie można powiedzieć, że takie doświadczenie wywołuje poszanowanie drugiego człowieka, ale to poszanowanie dotyczy godności osoby, a nie swobodnego działania człowieka. Poszanowanie godności osoby nie dotyczy wolności działania, ponieważ wolność nie jest dobrem osobowym. Wolność nie napędza realnego działania, lecz spycha nas w sferę możliwości. Głosząc wolność zachwycamy się możliwościami działania, a nie realnym działaniem służącym ludziom.
Powołaniem człowieka jako osoby jest służba ludziom, gdyż wszyscy jesteśmy osobami. Oczywiście w ten sposób służymy najpierw naszym bliźnim, czyli bliskim nam osobom. Jeżeli natomiast działasz tylko we własnym interesie, to będziesz traktował innych jako pomocników w realizacji twego interesu. Wówczas znika poszanowanie osoby w drugim człowieku. Musisz jednak pamiętać, że jeśli domagasz się szacunku od innych (a nie służalstwa), to sam musisz ich szanować, czyli traktować osobowo. Żyć po ludzku to znaczy żyć osobowo, czyli służyć innym osobom. Natomiast służenie instytucjom, czyli działalność zawodowa, stanowi odejście od życia osobowego. W instytucjach (w firmach) obowiązuje jedynie zależność służbowa typu przełożony-podwładny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz