10.Człowiekowi przypisuje się
działania duchowe i cielesne. Możemy powiedzieć, że człowiek działa w sposób
duchowy i cielesny. Te działania przypisujemy ogólnie naturze człowieka.
Mówimy, że człowiek działa dzięki i poprzez swoją naturę. Tak widziała to
filozofia grecka, która pierwsza opisywała człowieka jako byt złożony z duszy i
ciała. Arystoteles pojmował duszę jako formę ciała (upostaciowana materia).
Związek między tymi elementami przedstawiał jako połączenie formy i materii.
Materia stanowiła możność umożliwiającą ruch, zmienność i działanie (ogólnie
stawanie się, natomiast forma miała być aktywnym podmiotem (aktem), który
sprawiałby ludzkie działania (jego aktywność). Jednak ostatecznie formie
przyznawano raczej aktywność formalną, czyli kształtowanie, ożywianie i
poruszanie ciałem.
11.Arystoteles zdawał sobie
sprawę, że dusza jako forma nie posiada aktywności sprawczej (czyli sprawczej
mocy) wywołującej działania duchowe. Dlatego przyjmował, że działania duchowe –
poznanie i chcenie – są wywoływane przez kontakt z realnymi rzeczami, które
miały stanowić przedmioty tych władz. My twierdzimy, że przedmiot poznania w
żaden sposób nie jest w stanie uruchomić poznania w umyśle, podobnie jak
przedmiot chcenia nie jest w stanie poruszyć woli.
12.Pojawia się więc pytanie, skąd
człowiek czerpie siłę i moc do działania? Metafizyka podpowiada nam, że taka
siła i moc nie może pochodzić od samej natury (duszy lub ciała). Zarówno dusza
jak i ciało czerpią siłę do działania z podmiotowości istnienia. Dusza
otrzymuje impuls od podmiotu osobowego (od osoby), zaś ciało dostaje moc
ożywczą ze strony podmiotu życiowego (życia egzystencjalnego).
13.Należy przyznać, że moc
sprawcza może płynąć i płynie z aktu istnienia. To akt istnienia napędza naszą
możność istotową. Aktywność istnienia jest przyczyną działalności ludzkiej
natury. Dlatego powiemy, że podmiotem sprawczym jest akt istnienia, natomiast
podmiotem wykonawczym jest natura. Podmiotowość istnienia w postaci osoby
napędza naszą duchowość (władze duchowe), zaś w postaci żywotności
(ożywiającego życia) przyczynuje i napędza sprawność życiową naszej cielesności
(zdrowie organizmu).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz