Sceny dramatyczne z życia Człowieka
Występują: Człowiek i Chór Żeński
Akt I
Człowiek – Opowiem wam swoją Historię.
Chór – Opowie nam Historię.
Człowiek – Od początku znałem tylko
Dobro.
Chór – Znał Dobro.
Człowiek – Ale zamarzyło mi się poznać
Zło.
Chór – Chciał poznać Zło.
Człowiek – Tak zaczęła się moja
Tragedia.
Chór – Zaczęła się Tragedia.
Człowiek – Wygnano mnie w Dziki Kraj.
Chór – Trafił w Dziki Kraj.
Człowiek – Odtąd musiałem się trudzić i
pocić.
Chór – Musiałem się trudzić.
Człowiek – Ale nic z tego nie miałem.
Chór – Nie miał nic.
Człowiek – Zabiłem więc Brata.
Chór – Zabił Brata.
Człowiek – Nic z tego nie miałem.
Chór – Nadal nic nie miał.
Człowiek – Ale wszyscy się
przestraszyli.
Chór – Wszyscy się przestraszyli.
Człowiek – Tak zdobyłem Władzę.
Chór – Zdobył Władzę.
Człowiek – Teraz mogłem założyć Państwo.
Chór – Założył Państwo.
Człowiek – Mogłem panować nad Ludem.
Chór – Zapanował nad swoim Ludem.
Człowiek – Okazało się, że muszę walczyć
ze wszystkimi dokoła.
Chór – Walczył ze wszystkimi.
Człowiek – Zabijaliśmy się nawzajem.
Chór – Zabijali się nawzajem.
Człowiek – Ale nic z tego nie powstało.
Chór – Nic nie powstało.
Człowiek – My rabowaliśmy ich, a oni
rabowali nas.
Chór – Wszyscy rabowali wszystkich.
Człowiek – A wciąż rodziły się Nowe Pokolenia.
Chór – Rodziły się Nowe Pokolenia.
Człowiek – Tak żyliśmy przez tysiące
lat.
Chór – Tak żyli przez tysiące lat.
Człowiek – Jedynym celem było panowanie
nad Innymi.
Chór – Panowanie nad Innymi.
Człowiek – Przemijały Pokolenia i
Władcy.
Chór – Przemijali Władcy.
Człowiek – Ale cel pozostawał ten sam –
Podbój i Rabunek.
Chór – Celem Podbój i Rabunek.
Człowiek – Wczoraj Podbój i Rabunek.
Chór – Podbój i Rabunek.
Człowiek – Jutro Podbój i Rabunek.
Chór – Podbój i Rabunek.
Człowiek – A wszystko to przez tysiące
lat.
Chór – To samo przez tysiące lat.
Człowiek – Zbrodnie nad zbrodniami.
Chór – Zbrodniom nie było końca.
Człowiek – Brat zabijał Brata.
Chór – Człowieczy Los.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz