Odrealnianie człowieka /4

4)   Można przyjąć, że dostrzegano w tych rozwiązaniach, iż ludzkie myślenie posiada ogromny wpływ na życie społeczne człowieka. Dlatego też kategoria świadomości społecznej zrobiła szybko zawrotną karierę i jest wykorzystywana po dziś dzień. Wydaje się, że zmusiło to myślicieli do podjęcia zagadnienia świadomości na terenie filozofii. Na tym polu zasłużył się przede wszystkim Husserl, który wykorzystywał wcześniejsze próby i dokonania. Stworzył on teorię indywidualnej świadomości przynależnej do pojedynczego człowieka. Była to koncepcja ściśle powiązana z możliwościami ludzkiego poznania albo raczej myślenia. W ten sposób powstała teoria strumienia świadomości, czyli takiego indywidualnego procesu myślenia, który cały czas się rozwija i zmierza donikąd. To wskazywało na płynność i całkowitą dowolność naszego myślenia, które wciąż płynie przed siebie i nie jest w stanie się zatrzymać. Przecież nie da się zatrzymać rosnących możliwości. Możliwości (zwłaszcza myślenia) są nieogarnione i nie do przebrnięcia. Tak jak przestrzeń kosmiczna, w której szukamy naszych sąsiadów.

Otóż teoria indywidualnej świadomości została wykorzystana do stworzenia nowej etyki w postaci aksjologii. Taką teorię wartości, o których myśli człowiek, stworzył Max Scheler. Uznał, że w myślącej świadomości człowieka istnieje (taki troszeczkę idealny) świat wartości. Przecież myśląc o różnych rzeczach jedne stawiamy ponad inne, coś dodajemy lub coś wycofujemy, tak jak to się dzieje na Liście przebojów 3-ki. Tak naprawdę wartości faktycznie określają nasze myślenie o różnych rzeczach, jednak to nie znaczy, że mamy wtedy do czynienia z czymś realnym. Przecież już poprzednio Heglowska dialektyka uczyła nas, że o każdej rzeczy lub realności możemy pomyśleć na tak (teza) albo na nie (antyteza). Dlatego nasze wartościowanie oparte na myśleniu okazuje się zupełnie dowolne. Hegel pokazywał, że nasza kultura rozwija się dialektycznie, zaś Marks zastosował to do świata materialnego.

Skoro wcześniej uwierzono w myślenie i przypisano mu realność, to naturalną choć smutną konsekwencją było uwierzenia w moc wartości. A co więcej, świat wartości stał się dzisiaj samym centrum realności człowieka. Człowiek bez wartości będzie uważany za coś gorszego, nawet gdyby działał całkiem realnie, czyli osobowo. Doszło nawet do niewyobrażalnego oszustwa, gdy za osobę człowieka uznano myślącą świadomość. W ten sposób mamy dzisiaj finał odrealnienia człowieka. Można powiedzieć, że pojawił się obecnie zupełnie nowy człowiek, którego sednem i istotą realności jest myśląca świadomość. Nic dziwnego, że pojawiają się już pomysły (możliwości myślenia), żeby taką myślącą świadomość przenieść do komputera, co miałoby zapewnić człowiekowi nieśmiertelność. Super – superbzdura i superbubel.