Rozmowa czwarta
Czy można powiedzieć, że
filozofia sprawdza się najlepiej w życiu społecznym człowieka?
– Ona jest niezbędna dla
prawidłowego funkcjonowania społeczeństwa. Konkretny człowiek może się łatwo
obejść bez filozofii, ale społeczeństwo potrzebuje jakiejś wizji filozoficznej,
bo inaczej staje się jedynie falującym tłumem, który może się przechylić w
jedną lub drugą stronę (na przykład od lewicy do prawicy i z powrotem). Tylko
filozofia jest w stanie wypracować pewne ogólne założenia społeczne, których
powinno przestrzegać rozsądne społeczeństwo. Dawniej były to zasady i obyczaje
moralne, które funkcjonowały jako filary życia i działalności publicznej
(społecznej). Gdy jednak filozofia nowożytna postawiła na nieograniczoną
wolność duchową człowieka, wtedy obyczaje moralne zostały zastąpione walką o
władzę (chęcią panowania). Ale szybko okazało się, że taka wolność wymaga i
potrzebuje jakichś ograniczeń, bo inaczej ludzie by się pozabijali. W oparciu o
wiedzę historyczną i poglądy Kanta uznano, że najlepszym ograniczeniem jest prawo
stanowione przez ludzki rozum. Dla Kanta ważnym było, żeby prawo rozumu
obowiązywało powszechnie, jednak na gruncie społecznym okazało się to
niemożliwe, bo niewykonalne. Dlatego sformułowano propozycję demokratycznej
większości, która ma ustalać prawa i zasady życia społecznego. Dziś z kolei proponuje
się uwzględnienie prawa politycznej poprawności.
– I co na to filozofia?
– Trzeba powiedzieć, że
filozofia staje wobec takich pomysłów przerażona. Chciałaby powrotu do
realności. Do tego wszystkiego, co w człowieku jest naprawdę realne, a nie
wymyślone. Ale to dzisiaj głos wołającego na pustyni.
– To dlaczego filozofia nie
potrafi się przebić ze swoim przesłaniem?
– Do zdobycia władzy nie
potrzebna jest mądrość, lecz skuteczne oddziaływanie medialne, tzw. wizerunek
medialny. Dzisiaj nie sztuką jest wygrać wybory, ale sztuką jest skuteczne
rządzenie społeczeństwem. Trzeba dać ludziom szansę rozwoju. Lecz w obecnej
chwili rozwija się jedynie przeróżne możliwości działania, a nie samą realność
człowieka. A przecież człowiek potrzebuje realnego rozwoju, jeśli ma osiągnąć
jakąś doskonałość własnej natury. Albo więc będziemy rozwijali własną naturę w
kierunku realnej doskonałości, albo nadal będziemy rozwijali różne możliwości
dookoła siebie nie zyskując dzięki temu nic realnego.
– Czy można jednak
zareklamować jakoś filozofię?
– Wydaje mi się, że raczej
należałoby reklamować realność człowieka, a filozofię niejako przy okazji, jako
sposób dochodzenia do prawdziwej realności. Filozofia pokazuje nam bowiem
realność, gdyż poznaje prawdę. Ona żywi się i żyje prawdą. Prawda jest nieskrytością,
jak podkreślał Heidegger. A to znaczy, że prawda ujawnia nam realność. Prawda,
którą może osiągnąć filozofia, objawia nam realność. Dzięki poznaniu prawdy
możemy powiedzieć, że filozofia objawia nam rzeczywistość. Jest więc takim
naturalnym objawieniem. Filozofia zmierza do osiągnięcia słowa prawdy. To słowo
jest taką światłością, która przenika rzeczywistość (realne byty). Dlatego
filozofia wyświetla i wyjawia zasady realności, czyli własności istnienia
(prawdę, dobro i piękno). Przede
wszystkim filozofia pokazuje nam realność człowieka. Jest bowiem wiedzą
rozumiejąca i objaśniającą. Filozofia nie jest wiedzą przyrodniczą i opisową.
Ona nie opisuje nam żadnych faktów i zjawisk, jak nauki przyrodnicze, ale
wyjaśnia zasady realności, które powodują, że mamy do czynienia z realnymi
bytami. Możemy opisywać człowieka na tysiąc sposobów, ale to nie prowadzi wcale
do zrozumienia ludzkiej realności. Można zapytać, co sprawia, że człowiek jest
realny? Skąd bierze się realność? To są problemy filozoficzne, które wymagają
zrozumienia i wyjaśnienia. Takie rozumienie daje nam słowo prawdy, które
pojawia się w umyśle pod wpływem oddziałującej na niego prawdy. Poznanie
filozoficzne jest słowem prawdy. A może lepiej jest powiedzieć, że słowo jest
podstawą filozoficznego poznania. Filozoficzne poznanie ukazuje nam realność.
Dlatego musimy pamiętać, że filozofia wyraża się w słowie prawdy, a nie w
skutkach myślenia. Myślenie nie prowadzi nas do realność, a tylko od niej
odciąga popychając w świat możliwości. Możemy zachwycać się technologicznymi
możliwościami stworzonymi przez ludzkie myślenie, ale to nie ma związku z
realnością człowieka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz