1.W człowieku najważniejsza jest
podmiotowość osoby i podmiotowość życia. To one kształtują naszą naturę, czyli
tą sferę ludzkiego bytu, z którą mamy na co dzień do czynienia. Podmiotowość
osobowa tworzy i kształtuje naszą duchowość, natomiast podmiotowość życia
tworzy i kształtuje naszą cielesność.
2.Tak więc nasza natura ma
pochodzenie egzystencjalne, a nie przyrodnicze. Ewolucja nie jest w stanie
wytworzyć duchowości, jak również życie nie może pojawiać się znikąd.
3.Podmiotowości osoby i życia
stanowią sferę egzystencjalną ludzkiego bytu. Są to podmiotowości istnieniowe
(zawarte w istnieniu urealniającym cały byt). Sfera egzystencjalna odpowiada za
powstanie istoty człowieka, czyli tego, co potocznie nazywamy naturą. To
pokazuje, że natura nie posiada bytowej niezależności i nie stanowi
samodzielnej realności. Tym, co decyduje o realności człowieka, jest ludzkie
istnienie, czyli egzystencja.
4. W związku z tym natura powinna
być podporządkowana podmiotowości egzystencjalnej. Nie wolno traktować jej jako
czegoś oderwanego od całości i niezależnego bytowo. Dlatego wszelkie rozważania
dotyczące człowieka należy rozpoczynać od kwestii egzystencjalnych.
5. Niestety tym, co możemy
obserwować i z czym się kontaktujemy, jest nasza natura. Dotyczy to zwłaszcza
naszego poznania zmysłowego, na którym opiera się poznanie naukowe
(przyrodnicze). Stąd bierze się zasadniczy kłopot, który sprawia, że wiedza
przyrodnicza pomija rzeczywistość egzystencjalną człowieka. Z tego powodu człowiek
zostaje sprowadzony do świata przyrody, co jest niedopuszczalnym zawężeniem
poznawczym.
6. Jedynie filozofia i to
filozofia w wersji metafizycznej może wskazywać nam na egzystencjalną realność
człowieka. Właśnie z tej perspektywy możemy całościowo zrozumieć bytowość
człowieka. W tym ujęciu sensownie jawi się również działalność naszej natury.
Badanie natury człowieka bez zrozumienia egzystencjalnej realności staje się po
prostu dowolną ideologią a nie solidną wiedzą.
7. Realistyczna filozofia pozwala
nam wyróżnić wszystkie elementy ludzkiego bytu i co ważniejsze pokazuje
przyczynowość i zależność zachodzącą pomiędzy nimi. Nie wolno wrzucać tych
wszystkich elementów do jednego worka i potrząsać nim dumnie i bojowo. W ten
sposób niczego o człowieku się nie dowiemy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz