Powiastka trzecia
Długo się bronił
Aż wreszcie dopadła go myśl
To wszystko nie ma sensu
Wiedział, że sens tkwi w rzeczywistości
Co zatem nie ma sensu?
To, co przed chwilą pomyślał
Myślenie nie ma sensu
Ono wszystko zaciemnia
Nigdy nie mówi prawdy
Zawsze coś ukrywa
Myślenie chce zakryć prawdę
Pragnie przesłonić realność
Prawda jest jawnością
Objawia się na zewnątrz
Przemawia do nas głośno
Myślenie jest skryte
Ukrywa się w zakamarkach świadomości
Szepce nam coś na ucho
Strzeż się swego myślenia
Ono nigdy nie idzie prostą drogą
Zawsze kręci i zwodzi
Drepcze w kółko
Wymyśla problemy
Mnoży przeszkody i trudności
Zawsze jest na nie
Rzadko zgadza się z rzeczywistością
Potrafi wszystko odrzucić
Mówi o sobie, że jest wielkie i wspaniałe
Wszystko może i wszystko obiecuje
Ale niczego nie daje, bo dać nie może
Myślenie tworzy ludzkie dramaty
Zna jedynie tragedie i komedie
Lecz o prawdziwym życiu nic nie wie
Życie szczęśliwie toczy się poza myśleniem
Daj nam bezmyślną radość życia
Daj życie w spokoju
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz