Dlaczego ŚDM okazały się tak ważne

Dlaczego ŚDM okazały się tak ważne? Otóż Światowe Dni Młodzieży tworzą realną wspólnotę Kościoła. Wszyscy mogli poczuć, przeżyć i doświadczyć siłę i moc relacji wspólnotowych. Tego nie jest w stanie stworzyć żadna ideologia, żadne sekciarstwo, żadna rywalizacja sportowa, żadne marsze i wiece polityczne.

Żywa wspólnota osób powstaje dzięki darowi relacji osobowych. Wspólnotę ŚDM ożywia Osoba Chrystusa i wszystkich Świętych, którzy się tam pojawiają. Jej radością i nadzieją jest także osoba Papieża Franciszka. Młodzi ludzie mogli na własnej skórze doświadczyć potęgi tego wszystkiego, co osobowe. Widać wyraźnie, jak te młode osoby otwierają się na osobowe spotkanie z Bogiem i z innymi ludźmi. To naprawdę jest prawdziwe, dobre i piękne. Niech pozostanie im to na całe życie.

Ci młodzi ludzie odkrywają osobowy wymiar religijności. Odkrywają to, czego nie znajdują w żadnych instytucjach społecznych, bo tam tego po prostu nie ma. Co więcej, ten osobowy wymiar religijności młodzi ludzie mają szansę przenieść do swoich rodzin i parafii. Odtąd każde spotkanie z Chrystusem we mszy będą już przeżywali jak najbardziej osobowo. To będzie dawać im siłę na dalsze życie.

Wiara jest trwałym uznaniem realności

Wiara nie jest chwilową euforią emocjonalną. Wiara jest trwałym uznaniem realności. Chodzi przede wszystkim o uznanie istnienia Boga. Ale wiara jest nam potrzebna także do afirmacji człowieka, ponieważ to dzięki wierze uznajemy i akceptujemy osobową realność człowieka.

Otóż własnej natury doświadczamy w poznaniu zmysłowym i umysłowym. O naturze człowieka uczyła nas filozofia starożytna i nowożytna. Jednak takie przyrodzone poznanie naszego rozumu nie zdołało sięgnąć głębiej aż do samej osoby człowieka. Dopiero wiara chrześcijańska osiągnęła poznanie tego, co osobowe. Uznała ona istnienie Osobowego Boga (Trójca Osób Boskich), a tym samym przyjęła stworzenie człowieka jako osoby (na obraz i podobieństwo Boże). Jednak współczesna filozofia nie potrafi sobie poradzić z tym problemem. Nie ma pełnej koncepcji osoby. Najciekawsze pomysły w tym zakresie znajdziemy u K. Wojtyły i innych personalistów. W swoich filozoficznych rozważaniach staramy się rozwinąć myśl Wojtyły podpierając się dalszymi pomysłami (Gogacza i Stępnia).

Wakacje z filozofem

Wszędzie czai się Witkacy

Filozofia nie jest łatwą sprawą

Filozofia nie jest łatwą sprawą.

Raz coś jest na rzeczy, a raz coś jest na nicości.
I jak to wszystko ogarnąć?